Pora na kolejny wpis prowansalski. Być może jesteście zaskoczeni, jak wiele uwagi poświęcam na tym blogu rzymskim zabytkom, ale jest na to bardzo proste wyjaśnienie. Po pierwsze, one tutaj są. Jest ich mnóstwo. To coś, czego w Polsce próżno szukać, więc naprawdę szkoda nie wykorzystać okazji. Po drugie, znaczna część zachowała się w świetnym stanie i jeśli w wyobraźni uzupełnicie te kilka brakujących kamieni, a ulice zapełnicie ludźmi w togach, przez chwilę można poczuć się jak podróżnik w czasie. Takie atrakcje oferuje miasto Orange.


Ponieważ był to tylko jeden z punktów w naszej całodziennej trasie, poświęciliśmy na zwiedzanie miasta około dwóch godzin. To wystarczy, by odwiedzić dwa zabytki, których nie możecie ominąć – Théâtre Antique (teatr antyczny) i Arc de Triomphe (łuk triumfalny). Ich obecność świadczy o tym, jak ważnym ośrodkiem było znajdujące się tu miasto. Założyli je w 35 r. p.n.e. rzymscy weterani (wtedy nosiło nazwę Arausio). Oprócz wspomnianego teatru i łuku znajdowały się tu świątynie i forum. W biurze informacji turystycznej, znajdującym się naprzeciwko teatru, znajdziecie mapkę, która – jeśli macie więcej czasu na zwiedzanie – poprowadzi was śladami wszystkich znajdujących się w Orange rzymskich pozostałości, a także odkryje przed wami inne zabytki. Ja skupię się na tym, co widziałam osobiście.

Théâtre Antique

Do tej pory opisywałam już dwa rzymskie teatry (w Lyon i Vienne), ale trzeba przyznać, że nie mają szans równać się z tym, co zobaczycie w Orange. Tutejszy teatr jest najlepiej zachowanym w Europie. To co czyni go unikatowym, to zachowana prawie w nienaruszonym stanie ściana za sceną. Zobaczycie tu więc teatr prawie w takiej postaci, w jakiej odwiedzali go ponad 2 tys. lat temu Rzymianie. Dzięki zachowanej ścianie cechuje go świetna akustyka, co wykorzystuje się do dziś – często odbywają się tu przedstawienia i festiwale. Popołudniami można ponoć załapać się na udział w próbie (niestety nie wiem, czy w cenie zwykłego biletu wstępu).


Teatr powstał za panowania Oktawiana Augusta. Do jego budowy Rzymianie wykorzystali ukształtowanie terenu, opierając tarasy, na których zasiadała widownia, o wzgórze Saint-Eutrope. Zgromadzeni Rzymianie wszystkich klas oglądali tu różnego rodzaju przedstawienia, ale ­– nie łudźcie się – nie było to miejsce międzyklasowego zjednoczenia: kolejne strefy widowni oddzielano murem, ostatnie rzędy zostawiając dla prostytutek, niewolników, biedoty i… obcokrajowców. Tylna ściana sceny, długa na 103 i wysoka na 37 metrów, pierwotnie była ozdobiona 76 kolumnami, płytami kolorowego marmuru i dekoracyjnymi fryzami, a nisze wypełnione były posągami (dziś część kolumn przywrócono na miejsce, a centralne miejsce zajmuje 3,5-metrowa figura przedstawiająca Oktawiana Augusta, który kazał nią zastąpić zajmujący je przedtem posąg Apolla).

Zewnętrzna ściana teatru

Podobno dobry widok na teatr (jeśli ktoś nie chce kupować biletu) jest ze wzgórza Saint-Eutrope. Kto jednak zdecyduje się na zakup biletu, otrzyma w cenie (oprócz zwiedzania teatru naturalnie) audio-guide (po angielsku, z tak dużą ilością informacji, że nawet wszystkich nie wysłuchałam), możliwość obejrzenia filmu o teatrze (francuski z angielskimi napisami) i zwiedzanie ruin znajdującej się tuż obok świątyni z II w. p.n.e.

Godziny otwarcia:

listopad – luty: od 9.30 do 16:30
marzec i październik: od 9.30 do 17.30
kwiecień, maj i wrzesień: od 9:00 do 18:00
czerwiec – sierpień: od 9:00 do 19:00
UWAGA: teatr może być zamykany wcześniej w przypadku planowanych koncertów lub prób, szczegółowe informacje na stronie:

http://theatre-antique.com/en/prepare-your-visit/opening-times-and-access

Wstęp: 7,5 EUR/9,5 EUR

Strona WWW (z informacjami o planowanych koncertach i występach):
http://www.theatre-antique.com/en/home

Arc de Triomphe

Po zwiedzeniu teatru możecie zafundować sobie 10-minutowy spacer przyjemnymi uliczkami Orange do drugiego z tutejszych skarbów – łuku triumfalnego. Łuk powstał około 20 r. n.e., i został zbudowany by uhonorować założycieli miasta, rzymskich weteranów II Legionu. Później łuk poświęcono cesarzowi Tyberiuszowi. Wszyscy podróżujący drogą cesarską Via Agrippa, łączącą Lyon z Arles, wkraczali do Orange tą efektowną bramą. Była ona również traktowana jaka symboliczna granica między światem żywych i umarłych – Via Agrippa w tym rejonie była w czasach rzymskich otoczona przez cmentarze.


Dziś łuk triumfalny w Orange jest trzecią co do wielkości budowlą tego typu zachowaną w tak dobrym stanie. Mierzy 22 metry wysokości i 21 metrów szerokości. Dzięki trwającej rok gruntownej renowacji, która zakończyła się w 2009 r. i kosztowała 600 tys. EUR, na łuku, oprócz pięknych dekoracji, można dostrzec m.in. sceny wojenne upamiętniające pacyfikację Galii oraz morską bitwę pod Akcjum, gdzie Oktawian August zwyciężył flotę Marka Antoniusza i Kleopatry. Do zwiedzania nie jest potrzebny żaden bilet – wystarczy przyjść i podziwiać.

Dekorowane sklepienie łuku

Jak dojechać do Orange?

Samochodem dojedziecie tu z Lyonu autostradą A7 – to trasa na około 2 godziny jazdy. W mieście znajdują się dobrze oznaczone parkingi. Orange jest dość małe, więc spokojnie możecie zostawić auto na jednym z nich i dalej zwiedzać piechotą. Możecie też wybrać pociąg. Połączenia są dość często (mniej więcej co godzinę), bezpośredni kurs również trwa około 2 godzin. Ceny są dość zróżnicowane, ale niestety raczej nie schodzą poniżej 30 EUR za bilet w jedną stronę.

Time for another post about Provence. Perhaps you are surprised by how much attention I pay to Roman monuments, but there’s a very simple explanation to this. First, they are here. There are plenty of them. So, it would be a pity not to take advantage of the opportunity to see them. Secondly, a large part is preserved in excellent condition and if, using your imagination, you complete the few missing stones, and you fill the streets with people in togas, for a moment you can feel like a time traveller. The city of Orange offers you such attractions.